-
1 zarzut
zarzut m (-u; -y) Vorwurf m; Einwand m;czynić zarzuty Vorwürfe machen;bez zarzutu tadellos, einwandfrei;pod zarzutem morderstwa unter Mordverdacht -
2 zarzut
-
3 zarzut
Vorwurf mpod \zarzutem morderstwa unter Mordverdachtbez \zarzutu einwandfrei, tadellos
См. также в других словарях:
inkryminować — ndk IV, inkryminowaćnuję, inkryminowaćnujesz, inkryminowaćnuj, inkryminowaćował, inkryminowaćowany książk. «czynić zarzuty, posądzać kogoś o coś złego; obwiniać» Inkryminować komuś lekkomyślność. Był stale inkryminowany. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
konkretyzować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konkretyzowaćzuję, konkretyzowaćzuje, konkretyzowaćany {{/stl 8}}– skonkretyzować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wcielać w życie, czynić realnym, konkretnym, rzeczywistym; określać dokładnie, zgodnie … Langenscheidt Polski wyjaśnień